Onderstaand gedicht is gepubliceerd in de kerstkrant van de huis-aan-huisbladen van Kempenpers.
Brabantse Kerst
Op ’n Kerstoavend liep Jozef Timmermans
Mi z’n Marieke van Aolst op Lind’ aon
Ze hâ’n krek de bus gemist, vur ’n taxi gin cente
Want Jozef die werrekte vur de geminte…
De koei die keke ze aon in de wei
De schaope die zage ze gaon op de hei
De herderkes lagen al ’n paor uur te wachte
Verrèkkes lang zèn ze, die Brabantse nachte
Marieke waor zwanger en haost uitgeteld
En ze waore nog nie weid of ’t kwaam mî geweld
De weeë begonne, da wilde nie wete
De vlieze die brake en Jozef uit in zwete…
De koei die loeide heul hard in de wei
De schaope die blaatte ôk hard op de hei
De herderkes lagen al vier uur te wachte
Verrèkes lang zèn ze, die Brabantse nachte
Mer gelukkig kwaome ze toen krek gelope
Vurbai de Hut en Mie Pils die dee ope
Niks kos ’n goei bevalling toen nog belette
Want er waor snever zat um te ontsmette…
De koei die herkauwde de halleve wei
De schaope die vrate zowâ heul de hei
De herderkes lagen al zes uur te wachte
Verrèkes lang zèn ze, die Brabantse nachte
Toch wier d’r op ’t lèst nog ’n jungske geborre
’t Ha lang geduurd mer ’t is ’n heul skôn geworre
Ze nuumden ‘m Janus en dâ is gin wonder
Want mî name as “Jezus” krèdde toch mer gedonder…
’n Loei van ’n ster die ston bove de wei
’n Zee van wit licht dâ verlichtte de hei
De koei die zonge, de schaope die riepe
En de herders, wâ dacht-e..de herders die sliepe…
