Vooropgesteld: ik ben het hardgrondig oneens met veel van de ideeën van Geert Wilders. Zijn mening over buitenlanders, over Nederlanders met een buitenlandse achtergrond, zijn islamofobie, ik walg er zelfs van. Maar Geert Wilders is wel duidelijk en consequent. Hij verwoordt zijn mening altijd ondubbelzinnig en in begrijpelijke taal. Heeft hij gesproken in de Kamer, dan weet je wat hij ervan vindt.
Die duidelijkheid, die waardeer ik wel aan hem. Sterker nog, het maakt hem in mijn ogen tot een van de betere politici in Nederland. Waren er maar meer die zo duidelijk en consequent zijn als Geert Wilders. Betekenden de woorden “hier scheiden zich onze wegen” maar dat degene die ze uitspreekt ook echt niet meer verder wil met degene tegen wie ze het heeft. En betekende het steunen van een motie van wantrouwen maar dat degenen die dat doen ook echt af willen van degene tegen wie de motie is ingediend. Maar zo schijnt het helaas niet te werken in politiek Nederland.
Op een gegeven moment moet het “maar eens uit zijn met het geneuzel over poppetjes”, moeten we “met elkaar verder in het belang van de burger” of “is het tijd om over oplossingen te praten en niet over problemen”. Begrijp me goed, ik hoop niet dat Wilders nog ooit deelneemt aan een regering in Nederland, of zelfs ook maar een kabinet gedoogt. Maar ik hoop wel dat er meer politici komen die zeggen wat ze vinden en daar dan ook de consequenties aan verbinden die bij hun woorden passen. Wel blijf ik ook hopen, dat het fatsoenlijk blijft. Waar Wilders in de Tweede Kamer al vaak de grenzen van het fatsoen opzoekt, gaat hij daar op zijn Twitter-account regelmatig overheen. Zoals onlangs, toen hij journalisten ‘op een enkele uitzondering na tuig van de richel’ noemde. Dat kan natuurlijk niet.